Марките ги одложуваат своите планови за електрификација, а возачите покажуваат помал интерес за овие возила…
Кој е виновен за ваквата состојба? Можеби дури и неопределени производители.
Падот на побарувачката за електрични автомобили во последните месеци има неколку причини: недостаток на соодветна инфраструктура за полнење, отсуство на попристапни модели, опсег и време на полнење.
Само во јули е забележан пад од 14,6 (споредено со јули 2023 година) на 13,5 отсто.
И не само тоа, производството во Европа опаѓа, популарните модели се гасат, а производителите понекогаш ја гледаат, а понекогаш не ја гледаат иднината во електричните автомобили. Во исто време, тие гледаат огромен проблем во индустријата за производство на делови, знаејќи дека автомобилската индустрија е еден од столбовите на европската економија, пренесуваат новинските агенции.
Во исто време кога слабее производството и продажбата на возила во Европската унија, се зголеми нивниот увоз во ЕУ од Кина. Кина сега е најголемиот извор на увоз на автомобили во ЕУ според бројот на автомобили (петкратно зголемување од 114.000 возила во 2017 година на 561.000 во 2022 година). Во 2022 година, кинеските автомобили сочинуваа 14 проценти од возилата увезени во ЕУ, што ја прави азиската земја најголемиот неевропски увозник. Меѓутоа, проблемот со слабиот раст на пазарот на електрични возила е многу подлабок од она што ни се сервира.
Кинезите галопираат, додека Европејците „мерат “
Конкретно, европските производители заостануваат во брзорастечката „нова енергија “. Европските брендови учествуваа со само 6 ( и со букви шест) отсто од продажбата на електрични возила во Кина во 2022 година. Спротивно на тоа, пазарниот удел на кинеските производители на автомобили во Европа се зголеми од 5 отсто во 2015 година на речиси 15 отсто во минатата 2023 година.
Во исто време, уделот на европските производители на автомобили на европскиот пазар паѓа. Кај европските производители се позабележително е воздржаноста и процесот на одложување на електрификацијата. Европејците веќе немаат верба во електричните автомобили, додека Кинезите, пак, почнаа да продаваат по милион возила месечно!
Сега сите се прашуваат каде тргна наопаку и дали проблемот треба да се бара исклучиво во кинеската автомобилска индустрија. Сепак, коренот на проблемот лежи во самите производители. Тие не беа убедливи и наметнаа „нов “производ до тој степен што ќе ги убедат купувачите во предностите на овој тип возила.
Очигледно е дека големите марки премногу тежат меѓу моторите со внатрешно согорување и електричните возила. Тие не беа во можност да ги исполнат целите за развој и пласман на нова технологија со која би го зачувале европското наследство, моќта на иновациите и конкурентноста на индустријата.
Проблемот со проширувањето на инфраструктурата за полнење на европските патишта ги зголемува тешкотиите за префрлување на електрични возила во ЕУ. Мрежата најмногу е „ концентрирана “околу земјите од централна Европа, особено во Германија, Франција и Холандија. Овие три земји се дом на повеќе од 60 отсто од сите полначи во Европа, што значи дека стратегијата е „ намалена “ и во тој сегмент.
„Нервоза “ во Европа поради VW
Во Европската комисија владее латентна нервоза поради најновите вести од Volkswagen AG, кој размислува да затвори погони поради падот на продажбата.
Европскиот пазар на автомобили не закрепнува и се чини дека го достигна својот врв, до тој степен што не може да го врати нивото на продажба пред пандемијата и тоа е она што ги мачи производителите. Што се однесува до електричните автомобили, нивната продажба во Европа во јули паднала за 10 отсто, пред се предизвикана од колапсот во Германија, кој ги повлече јавните субвенции за купување на овој тип возила.
Прашањето, исто така, укажува на друга област на загриженост за електричните автомобили во Европа: недостатокот на достапни електрични автомобили. Марките се уште се обидуваат да пласираат возила за помалку од 25.000, па дури и помалку од 20.000 евра. Доста доцнат со овој план.
Сепак, трошоците за производство и профитабилноста беа пречка за производителите во последните години. Можеби проблемот со профитабилноста е поголем и е една од поважните причини зошто веќе немаме многу повеќе достапни автомобили од овој тип на пазарот.
Додека европските производители се консолидираат, пред нив е нова пречка во форма на поблага верзија на нормата Еуро 7, која всушност требаше да биде предизвик и поттик за развој на „позелени “- еко возила и избегнување на казни поради прекумерни емисии на CO2.
Но, такви возила едноставно нема, бидејќи не постои правилна стратегија со која може да се направи вистинскиот потег.